Ewangelia wg św. Mateusza (Mt 23,1-12)
Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni
w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie
naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je
ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym
celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią
zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach
i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. Otóż wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz
Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden
bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden
jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa,
będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.

Trudno jest dawać świadectwo wiary, ponieważ każdy z nas jest grzesznikiem. Słuchając Słowa
Bożego powinniśmy wiedzieć, że to Bóg do nas mówi nie ludzie. Prawdziwą wiarę w Boga pokazał
nam Jan Paweł II, który podczas pobytu w Krośnie na lotnisku powiedział do skandujących ludzi: „(…)
by nie naśladowali papieża, ale Jezusa Chrystusa, który przychodzi do nich. Człowiek jest tylko
człowiekiem i są sfery życia, w których jesteśmy grzesznikami, ale Bóg kocha nas, bo wie, że chcemy je
naprawić.” Papież w tych słowach podkreślił, że nie głosi „siebie” ale Boga którego sam się „uczy”. Bóg
mówi do nas, szanując naszą wolną wolę, lecz aby przyjąć Jego Słowa przekazywane za
pośrednictwem człowieka, potrzebujemy łaski Bożej. Módlmy się dziś o nią. I o wiarę, która jest
darem Pana.
Miłej Niedzieli ks. Grzegorz