Ewangelia wg. św. Mateusza (Mt 5,1-12a)
Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie.
Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami: Błogosławieni ubodzy w duchu,
albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni, którzy się smucą,
albowiem oni będą pocieszeni. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą
ziemię. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą
nasyceni. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Błogosławieni
czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. Błogosławieni, którzy wprowadzają
pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. Błogosławieni, którzy cierpią
prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy /ludzie/ wam urągają i prześladują was, i gdy z mego
powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka
jest wasza nagroda w niebie.

Błogosławieństwa są nasza drogą do zbawienia. Przeżywając Uroczystość Wszystkich
Świętych zwróćmy uwagę na fakt, że nie dostępujemy zbawienia przez jednorazowe
czyny, ale przez codzienne Życie i stawanie się Błogosławionymi. Dzisiaj i jutro nie
zwracajmy uwagi na liczbę zniczy i kwiatów, ale na modlitwę, którą kierujemy do Boga
za naszych zmarłych. Świętą i zbawienną rzeczą modlić się za zmarłych, aby byli od
grzechów uwodnieni” (2Mch 12, 46)

ks. Grzegorz