Ewangelia wg. św. Mateusza(Mt 22,15-21)

Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Go w mowie. Posłali więc do
Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: Nauczycielu,
wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie
zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy
wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie? Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: Czemu
Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową! Przynieśli Mu
denara. On ich zapytał: Czyj jest ten obraz i napis? Odpowiedzieli: Cezara. Wówczas
rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do
Boga.

Bywa, że słowa Chrystusa: „Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co
należy do Boga”, przykrawamy na własną miarę i dajemy Panu Bogu świeczkę, a diabłu
ogarek. A przecież Bóg nas powołał i uświęcił krwią Chrystusa – należymy całkowicie do
Niego. „Ja jestem Pan i nie ma innego!”- mówi Bóg w Księdze proroka Izajasza.
Odpowiadając dziś na Jego zaproszenie, złóżmy na ołtarzu całe nasze życie i wszystkie
sprawy, aby razem z ofiarą Jezusa zostały uświęcone. Niech każdy nasz czyn, słowo, myśl
oddają chwałę Bogu.

Miłej Niedzieli  ks. Grzegorz