Na drzewie naszym ojczystym
gałązki usychają,
listki słabną i więdną,
czyjeś ręce je podcinają.

I traci drzewo polskość,
swoją wiarę i ziemię,
i dorobek pokoleń,
swój honor i korzenie.

Lecz zrodzą się jeszcze orły białe,
które się wzniosą ponad szczyty,
przywrócą Ci, Polsko cześć i chwałę,
i godność Rzeczpospolitej!

I naród się obudzi
i niemoc swoją zmyje,
i uleczy drzewo ojczyste,
niech się zieleni!
niech szumi!
i Polska niechaj żyje!

A.D.J.