Prawdziwa miłość do starszego brata Jana przetrwała do dziś. Pan Stanisław Wyżykowski zachodzi w głowę, jak to możliwe, że dziś o jego bracie – odkrywcy rudy miedzi w Polsce – wspomina się tak rzadko, albo wcale, chociaż dał wspaniałe perspektywy dla Polski. Dlaczego tak dysproporcjonuje się zasługi ludzi, którzy całe życie poświęcili, by innym żyło się lepiej.

Przejmujący apel Pana Stanisława do władz, decydentów mediami i osób kompetentnych, o pamięć i należyte miejsce swojego brata Jana Wyżykowskiego w historii Polski, zamieszczamy poniżej.

Jan Wyżykowski urodził się 31 marca 1917 r. w Haczowie, małej wsi na Podkarpaciu. W 1951 r. opracował program badań poszukiwawczych rud miedzi, a następnie rozpoczął jego realizację.

23 marca 1957 r. jego upór i starania zostały nagrodzone  w otworze wiertniczym Sieroszowice IG-1 stwierdzono okruszcowanie miedzią. Zostało to potwierdzone otworem w Lubinie. Kilka miesięcy później (8 sierpnia 1957 roku) podobnej jakości rudy miedzi napotkał drugi zaprojektowany przez Niego otwór w okolicy Lubina. Kontynuując te odkrycia, w oparciu o 24 otwory dr inż. Jan Wyżykowski sporządził i przedłożył 4 kwietnia 1959 r. pierwszą dokumentację geologiczną złoża o nazwie Lubin-Sieroszowicew. jako największe w Europie i jedno z największych na świecie złóż rud miedzi,  stając się tym samym odkrywcą stulecia, odkrywcą polskiej miedzi.

Zmarł w domu na zawał serca 29 października 1974 roku w wieku 57 lat . Został pochowany w Alei Zasłużonych na Powązkach.

J.D.